آلوئه ورا

آلوئه ورا، «صبر زرد»، «صبر تلخ» یا شاخ بزی” با نام علمی Aloe Vera، جمله گیاهان دارویی با ارزش دنیا است كه در فضای باز و در برخی مناطق دیگر كشور در گلخانه كاشت می‌شود. آلوئه ورا  گیاهی است با ظاهر بوته‌ای انبوه، پایا، همیشه سبز، شاداب و پر طراوت و ارتفاع حدود 60 سانتی متر است كه دارای ساقه چوبی كوتاه به ضخامت 5 الی 10 سانتی متر و برگ‌های نیزه‌ای شكل كه مستقیما به محور ساقه متصل هستند، می باشد.

گیاه دارویی آلوئه ورا با اقلیم جنوبی کشور ایران سازگار است و به خوبی در استان‌های جنوبی که دارای منابع آبی کمی هستند قابل پرورش است.

آلوئه ورا

آلوئه ورا سابقه ای بسیار طولانی و درخشان دارد. اولین گزارش مکتوب که در آن به آلوئه ورا شده است متعلق به چهار هزار سال پیش از میلاد مسیح است و در غارنوشته ها و کنده کارى هاى روى ظروف در معابد باستانى مصر کشف شده است. در افسانه هاى به جاى مانده از مصر باستان آمده است که آلوئه گیاهى چنان گرامى بوده که افراد براى حضور در مراسم پس از مرگ یک فرعون باید تحفه اى از برگ هاى آلوئه ورا تقدیم مى کردند. داستان هایی نیز درباره استفاده کلئوپاترا از آلوئه ورا، عسل و شیر برای حفظ زیبایی افسانه ای شان گفته می شود. کلئوپاترا ملکه مصر پوست خود را هر روزه با آن ماساژ می داد که از شر آفتاب مصر در امان باشد وحتی مصریان آنرا برای مومیائی مردگان خود به کار می بردند . در کتاب مقدس نام این گیاه به کرات آمده است . اما مصریان باستان تنها ملتی نبودند که آلوئه ورا را می شناختند. براساس منابع قدیمی ارسطو یکی از طرفداران بسیار معتقد خواص آلوئه ورا بوده است. او رایزن الکساندر کبیر نیز بوده است. قدر و ارزشی که او برای آلوئه ورا قائل بود چنان است که در سال 333 قبل از میلاد الکساندر را متقاعد کرد جزیره سوکوترا در اقیانوس هند را تصرف کند. این جزیره به دلیل رویش آلوئه در آن شهرت داشت و در آن زمان برای درمان زخم های سربازان در سپاه الکساندر از آلوئه ورا استفاده می شد.

آلوئه ورا و ترکیبات آن

96 درصد ساختمان ژل آلوئه ورا از آب تشکیل شده است. 4 درصد باقی مانده حاوی مواد فراوانی است که 75 نوع آن شناخته شده اند. ترکیباتی همچون گلوکومانان و آسمانان که در ژل آلوئه یافت شده اند از پلی ساکاریدها هستند که قادر به کاهش و ترمیم التهاب هستند. این ترکیب همچنین دارای ویژگی آنتی باکتریال و ضدمیکروب است. آنتی اکسیدان هایی در قالب ویتامین های آ، ب، ث، ای، آمینواسیدها، روی و اسیدهای چرب ضروری نیز در این ترکیب یافت می شوند. کلسیم و آلوئین، ‌فامودین، آنترا کیون،‌ ایزوباربالوئین نیز در آلوئه ورا موجود هستند، آلوئین ملینی بسیار قوی است.

آلوئه ورا و خواص داروئی آن:

آلوئه ورا از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است شیرابه آن به مصرف طبی می رسد. در ادامه با برخی از خواص آن آشنا خواهید شد:

• تسکین راش و ناراحتی‌های پوستی
• درمان سوختگی‌ها
• درمان تبخال
• مرطوب کردن مو و پوست سر
• درمان یبوست
• کمک به پیشگیری از بیماری های گوارشی
• تقویت دستگاه ایمنی
• خاصیت آنتی‌اکسیدانی و کاهش التهابات
• کمک به درمان دیابت

آلوئه ورا و نکات احتیاطی آن

در زمان استفاده از آلوئه ورا، به نکات زیر توجه داشته باشید:

• ژل Aloe برای استعمال خارجی ماده بی خطری است، اما در موارد نادری سبب واکنش آلرژیک می شود. اگر پوست شما تحریک می شود مصرف آنرا ادامه ندهید.ژل Aloe برای درمان زخمهای عمیق مؤثر نیست.
• زنان باردار یا شیرده نباید این ماده را مصرف کنند زیرا ممکن است سبب انقباضهای رحمی گردیده و سقط جنین را تحریک کند.
• این ماده ممکن است سبب تشدید اولسرها، بواسیر، دیورتیکولوز، التهاب دیورتیکول، کولیت یا سندرم روده تحریک پذیر (IBS) گردد.
• مصرف طولانی مدت این ماده سبب وابستگی به آن می شود یا تعادل الکترولیتی را مختل می سازد. این ماده ممکن است سبب تغییر رنگ ادرار به رنگ قرمز بی ضرر گردد. کودکان زیر 12 سال نباید گیاه Aloe مصرف کنند.