اجزا | مقدار | نیاز روزانه |
کنگرفرنگی | ** | * |
مطالعات امروزه آثار فارماکولوژیک متعددی از جمله مهار بیوسنتز کلسترول، کاهش چربی خون، اثر آنتی اکسیدانی و حفاظت کبدی را برای کنگرفرنگی ثابت نموده است. ماده موثره اصلی مسئول این آثار فارماکولوژیکی هنوز ناشناخته باقی مانده است اما به نظر می رسد دی کافئیل کینیک اسید که شامل سینارین است، مهمترین می باشد. افزون بر این لاکتون های سزکوئی ترپن همانند سیناروپیکرین و فلاونوئیدها شامل گلیکوزید لوتئین نیز می توانند اثرات بیولوژیکی داشته باشند. در برخی موارد ماده موثره اصلی کنگرفرنگی سزکوئی ترپنها (آمارونیدها)، هیدروکسی سینامیک اسید و فلاونوئید ها ذکر شده است.
مطابق با مرجع کمیسیون E گیاه کنگرفرنگی جهت مشکلات کبدی و صفرا و کاهش اشتها مفید است. در طب سنتی برای مشکلات گوارشی و به عنوان تونیک در دوران نقاهت مورد استفاده بوده است. عصاره کنگرفرنگی علاوه بر اینکه با افزایش ترشح صفرا دفع کلسترول را افزایش داده، بیوسنتز کلسترول را در سلول های کبدی مهار می کند.
مکانیسم عمل آن احتمالاً از طریق مهار غیرمستقیم هیدروکسی متیل گلوتاریل کوآنزیم A ردوکتاز (HMG-CoA) می باشد. علاوه بر این در مطالعات آزمایشگاهی و in vitro اثرات آنتی اکسیدانی و حفاظت کبدی کنگرفرنگی اثبات شده است. این عصاره اکسیداسیون لیپوپروتئین ها با دانسیته پایین را کاهش می دهد. در مطالعات بر روی حیوانات آزمایشگاهی عصاره کنگرفرنگی علاوه بر کاهش غلظت پلاسمایی کلسترول و تری گلیسرید از تکوین پلاک های آترواسکلروزی به واسطه کاهش اکسیداسیون LDL و مهار سنتز کلسترول، جلوگیری می کند. به نظر می رسد لوتئولین ماده موثره اصلی در این زمینه باشد.
در مطالعات بالینی متعددی نیز اثرات صفراآور و هیپولیپیدمیک عصاره کنگرفرنگی بررسی و اثبات شده است. در این بررسی ها عصاره کنگرفرنگی موجب کاهش کلسترول تام و LDL و افزایش HDL گردید. علاوه بر این مطابق با شواهد بالینی عصاره کنگرفرنگی جهت سوءهاضمه و سندروم روده تحریک پذیر مفید می باشد. کنگر فرنگی حاوی ترکیباتی است که با کنترل افزایشی نیتریک اکسید سنتتاز نوع اندوتلیال (eNOS) و کنترل کاهشی نیتریک اکسیداز القایی (iNOS) دارای اثرات سودمند بر سیستم قلبی عروقی بوده و می تواند به عنوان یک روش درمانی مورد توجه قرار گیرد.